قل الله ثم ذرهم

روزى حضرت رسول(ص) با امیرالمومنین (ع) خرما مى‏خوردند و هر خرمایی را که پیامبراکرم(ص) مى‏خورد دانه‏اش را، نزد امیرالمومنین(ع) مى‏نهاد تا آنکه خرماها تمام شد ولی پیش پیامبر خدا (ص) هیچ دانه‌ی خرمایی نبود و همه‌ی دانه ها نزد حضرت امیر(ع) بود. رسول خدا(ص) فرمودند:

«مَن کَثُرَ نَواهُ فَهُوَ أَکُول»

[هر که دانه او بیشتر بود بسیار خورنده است]

حضرت امیر(ع) فرمودند:

«مَن أَکَلَ نَواهُ فَهُوَ آکِل»

[هر که خرما را با دانه خورده است، آن خورنده ‏تر است]

حضرت امیر چون این کلام را فرمود، پیامبر(ص) تبسم نموده فرمان داد تا هزار درهم به آن حضرت انعام دادند.

و به صحت رسیده که احیاناً حضرت رسول(ص) بعضى خردسالان را به مطایبه خطاب مى‏فرمودند:

«یا ذَا الُاذُنیَن»؛ [اى صاحب دو گوش]