قل الله ثم ذرهم

اگر مطرب، آهنگ دیگر نمیزد

چو نی بردل و جانم آذر نمیزد

به نی گر، نمی بود دمساز لعلش

دو صد طعنه بر تنگ شِکَّر نمیزد

لبش همچو قند مکرر نبودی

گرش بر لب نی مکرّر نمی زد

نمی کرد اینگونه مست و خرابم

اگر دم به دم، دم به مِزمَر نمی زد

گر از شورِ شیرینیِ نی نبودی

مرا این چنین شور بر سر نمی زد

دل زار چون زر، نمی گشت خالص

گر، آذر به قلب مکدّر نمی زد

گر از من نمی آمدی بوی عشقی

دل چون سپندم به مجمر نمی زد

بلی فیض عشق ار نبودی کلامم

به هر قلب، چون سکّه بر زر نمی زد

برآن عاشقم من که گر او نبودی

خدا نقش این چار دفتر نمی زد

علی آنکه گر قدرت او نبودی

کس این خیمه بر چرخ اخضر نمی زد

خدا را خدایی نمیگشت ظاهر

اگر او نعره ز الله اکبر نمی زد

دیوان آخوند ملا فتح الله شوشتری (وفایی)