سلمان و ادعای روزه بودن در هر روز و شب زنده‌داری در تمام عمر و ختم قرآن در هرشب
روزى رسول خدا(ص) به اصحابش فرمود: کدام یک از شما تمام عمرش را روزه مى دارد؟
سلمان فارسى عرض کرد: من، یا رسول الله!
پیامبر(ص) فرمود: کدام یک از شما در تمام عمر شب زنده دار است؟
سلمان گفت: من، یا رسول الله!
حضرت فرمود: کدام یک از شما هر شب، قرآن را ختم مى کند؟
سلمان عرضه داشت: من، یا رسول الله!
در این وقت، یکى از اصحاب پیامبر(ص) خشمگین شد و گفت: یا رسول الله! سلمان یک مرد عجم (ایرانى) است و مى‌خواهد بر ما -طایفه‌ی قریش- فخر بفروشد.
شما فرمودید که کدام از شما همه عمرش را روزه مى‌دارد؟ و سلمان گفت: من! در حالی که او بیشتر روزها، غذا مى‌خورد؛ و فرمودید که کدام از شما، همه‌ی شب‌ها بیدار است؟ و او گفت: من! در صورتى که وی بسیارى از شب‌ها مى‌خوابد؛ و فرمودید که کدام از شما هر روز یک ختم قرآن مى‌خواند؟ و باز او گفت: من! و حال آن که او بیشتر روزها ساکت است.
رسول خدا(ص) فرمود: خاموش باش اى فلانى! تو کجا و لقمان حکیم کجا؟! از خودِ سلمان بپرس تا تو را آگاه سازد.
در این وقت، مرد رو به سلمان کرد و گفت: اى سلمان! مگر تو نگفتى همه روز را روزه مى‌دارى؟
سلمان گفت: آری! من گفتم.
مرد گفت: من دیده‌ام که تو بیشتر روزها غذا مى‌خورى.
سلمان: چنین نیست که تو گمان مى‌کنى. من در هر ماه، سه روز روزه مى‌گیرم و خداوند متعال مى‌فرماید:
«من جاء بالحسنه فله عشر امثالها»
[هر کس کار نیکى انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد]
به علاوه‌ی آن، ماه شعبان را تا رمضان روزه مى‌گیرم. بدین ترتیب مانند آن است که تمام عمرم را روزه مى‌دارم.
مرد سوال کرد: مگر تو نگفتى تمام عمرم را شب زنده دارم؟
سلمان: آرى! من گفتم.
مرد گفت: چگونه چنین ادعایی می‌کنی در حالى که من مى‌دانم تو بسیارى از شب ها در خوابى!.
سلمان جواب داد: چنان نیست که فکر مى‌کنى. من از حبیبم رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود:
هر کس با وضو بخوابد، گویا همه‌ی شب را احیاء گرفته و در آن مشغول عبادت بوده است و من همیشه با وضو مى‌خوابم.
مرد گفت: آیا تو نگفتى که هر روز، همه‌ی قرآن را مى‌خوانى؟
سلمان گفت: آرى! من گفتم.
مرد گفت: خودم دیده‌ام که تو در بسیارى از روزها ساکت هستى!
سلمان گفت: چنان نیست که تو مى‌پندارى! زیرا که من از محبوبم رسول خدا(ص) شنیدم که به على(ع) فرمود:
اى على! مَثَل تو در میان امت من مَثَل سوره «قل هو الله احد» است. هر کس آن را یک بار بخواند، یک سوم قرآن را خوانده است و هر کس دو بار بخواند، دو سوم قرآن را خوانده و هر کس سه بار بخواند، همه‌ی قرآن را خوانده است.
اى على! هر که تو را به زبانش دوست بدارد، دو سوم ایمان را داراست و هر کس با زبان و دل دوست بدارد و با دستش یاری‌ات کند، ایمانش کامل است.
سوگند به خدایى که مرا به حق فرستاده، اگر اهل زمین همگی تو را دوست مى‌داشتند، چنان‌چه اهل آسمان تو را دوست دارند؛ خداوند هیچ کس را به آتش جهنم عذاب نمى‌کرد و من هر روز سوره «قل هو الله احد» را سه بار مى‌خوانم.
آن گاه مردِ معترض چون این سخنان را شنید، از جا برخاست و مانند کسی که سنگى به دهانش زده باشند، لب فرو بست و سخن دیگری نگفت.[1]
