قل الله ثم ذرهم

******

چون شهسوار عشق به دشت بلا رسید

بر وى ز دوست تهنیت و مرحبا رسید

کرد از نشاط، هروله با یک جهان صفا

از مروۀ وفا چو به کوى صفا رسید

تِذکار عهد پیش و بلاى الست شد

آمد بشارتش که زمان وفا، رسید

چون در ازل، به جان، تو خریدار ما شدى

اکنون بیا که وقت اداى بها رسید

ما خود به عهد، ثابت و بر وعده، صادقیم

با جان شتاب کن که زمان لقا رسید

سبقت گرفته عشق تو چون بر بداى ما

جان ده به کام دل، که نخواهد بدا رسید

ما خود ترا فدایی و ما خود ترا جزا

سبحان مَن جزا که ز وی این جزا رسید

بشکفت غنچۀ دلش از شوق همچو گل

از گلشن وفا چو به وى این ندا رسید

قربانیی نمود که حیرانش صد خلیل

چون آن خلیل کعبه ی دل در منا رسید

خون از زمین به جوش و به گردون شدى خروش

بر روى خاک تیره چو خون خدا رسید

روح و روان او چو روان گشت از بدن

لال است زان زبان که بگوید کجا رسید

دلهاى اهل بیت در آن سرزمین شکست

چون کشتى نجات به دریاى خون نشست