المنه للّه که به مطلوب رسیدیم
عمریست که اندر طلب دوست دویدیم
هم مدرسه هم صومعه هم میکده دیدیم
با هیچ کس از دوست ندیدیم نشانی
از هیچ کسی هم خبر از او نشنیدیم
در کنج خرابی پس از آن جای گرفتیم
تنها و دل افسره و نومید خزیدیم
سر بر سر زانو بنهادیم و نشستیم
