حضرت عبد العظیم بن عبد اللّه بن علىّ بن الحسن بن زید بن الحسن بن علىّ بن ابى طالب(ع) از اکابر محدّثین، و اعاظم علما و زُهّاد و عبّاد و صاحب ورع و تقوى بوده و از اصحاب حضرت جواد و هادى(علیهما السلام) است و نهایت توسّل و انقطاع را به خدمت ایشان داشته و احادیث بسیار از ایشان روایت کرده است...
قطب راوندی روایتی را نقل کرده که مُلَخّصش آن است که در ایام متوکل، زنی ادعا کرد که من زینب، دختر فاطمه زهرا(س) هستم. متوکل گفت: که از زمانِ زینب تا به حال، سال‌‌ها گذشته و تو جوانی؟
گفت:
قطب راوندى روایت کرده است از فضل بن احمد کاتب، از پدرش احمد بن اسرائیل، کاتب «معتزّباللّه» که:
روزى من با معتزّ، به مجلس پدرش –متوکل- رفتم. در آن روز، متوکل بر کرسى نشسته بود و «فتح بن خاقان» نزد او ایستاده بود. پس معتزّ سلام کرد و ایستاد و من
