قل الله ثم ذرهم

«محمد بن علی بن نُعمان کوفی» معروف به «نُعمان کوفی» از شاگردان برجسته‌ی امام صادق(ع) بود، نظر به اینکه او مغازه‌‌ای در محل طاق المحامل کوفه داشت، به «مؤمن‌‌الطاق» معروف گردید، ولی مخالفان آن قدر از ناحیه بحث‌ها و استدلال‌های او، ورشکسته شده بودند که او را «شیطان‌الطاق» می‌خواندند.

ابوخالد کابلی گوید: در مدینه، کنار قبر پیامبر(ص) نعمان کوفی را دیدم سینه چاک کرده بود و به سئوالات اهل مدینه پاسخ می‌داد و با آنها بحث می‌کرد. من جلو رفتم و به نعمان کوفی گفتم: امام صادق(ع) ما را از بحث و گفتگوی مذهبی نهی کرده است، گفت: آیا امام صادق(ع) به تو دستور داده که این سخن را به من بگوئی؟ گفتم نه به خدا سوگند، بلکه به من فرمود: «با هیچ کس بحث نکن».

نعمان گفت: بنابراین تو برو سخنش را اطاعت کن.

ابوخالد گوید: به حضور امام صادق(ع) رفتم و جریان را گفتم، لبخندی زد و فرمود: ای ابوخالد [فرق است بین نعمان کوفی و تو] او با مردم (مخالفان) سخن می‌گوید، و در سخن، اوج می‌گیرد و سخن طرف مقابل را درهم می‌شکند، ولی اگر تو وارد سخن گردی، قدرت بر پرواز از این سو به آن سو نداری[1].