قل الله ثم ذرهم

اگر آدم در راه طلب حقیقت [به مقصد نرسد و] بمیرد، باز  هم خوب است.
وَمَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَی اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ
در راه طلبِ حقیقت، مردن [هم] خوب است.
حتی اگر نرسد هم رسیده است و آنجا می رسانندش.
اما ما آن وقت (وقت مردن) در چه حالی هستیم؟
مجنون عشق مجازی داشت، اما به قدری آثار حقیقت در آن پیداست.
مجنون در بیابان خاک غربال می کرد. از او سوال کردند که قیس دنبال چه می گردی؟ گفت عقب لیلی می گردم. گفتند لیلی که در خاکها نیست! گفت شاید باشد!
طالب واقعی اینجوری است.
... به هر حال باید تکان خورد. اگر طلب نباشد، [رسیدن] محال است. هر چقدر طلب قوی تر شد، راه نزدیکتر می شود.