قل الله ثم ذرهم

روزی بهلول وارد قصر هارون الرشید شد و مسند هارون را خالی یافت. پس پیش رفت و بر کرسیِ هارون نشست.

خادمان او را از آنجا بلند کردند و کتک زدند.

همین که هارون وارد قصر شد، بهلول را گریان دید. علت را سوال کرد، خادمان گفتند که او بر تختِ سلطان نشسته بود و ما او را پایین آوردیم و کتک زدیم. هارون به بهلول دلداری داد و گفت گریه نکن!

بهلول گفت گریه‌‌ام برای خودم نیست، گریه‌‌ام بدین سبب است که من فقط لحظاتی بر این کرسی نشستم و به این شدت کتک خوردم. برای تو گریانم که عمری بر این مسند نشسته‌‌ای، با تو چه کار خواهند کرد؟!.